| ایراس؛ مسکو اجازه نخواهد داد تصمیم واشنگتن برای تحقق طرح انزوای بین المللی روسیه محقق شود.به گزارش ایراس به نقل از راشاتودی، این مطلب را "الکسی پوشکوف" رئیس کمیته امور خارجه دوما بیان نمود. پوشکوف در مصاحبه با روزنامه روسیسکایا گازیتا عنوان داشت که انزوای سیاسی و اقتصادی روسیه امکان پذیر نیست. به گفته این مقام روسی آمریکا در تلاش است تا همانند دوران جنگ سرد اتحادیه اروپا را برای تحت فشار قرار دادن مسکو جذب نماید که این سیاست به نتیجه ای نخواهد رسید. پایان خبر/ |  |
↧
طرح آمریکا برای منزوی کردن روسیه
↧
افزایش مجدد حضور نظامیان روس در مرز با اوکراین
| ایراس؛ روسیه بار دیگر نیروهای نظامی خود در مرز با اوکراین را افزاش داده است. به گزارش ایراس به نقل از راشاتودی، این خبر توسط یکی از افسران نظامی سازمان ناتو بیان شد. روسیه پی تر بیش از 50هرار نیروی نظامی در مرز با اوکراین داشت اما در ماه ژوئن این تعداد را به کمتر از 1000نفر کاهش داد. با این حال و به گفته مقامات ناتو، روس ها بار دیگر شروع به افزایش حضور نظامیان خود در مرزهای غربی کرده اند. به گفته ناتو هم اکنون بین 10 تا 12هزار سرباز روسی در مرز با اوکراین مستقر هستند. پایان خبر/ |
↧
↧
اهداف کشورهای بریکس از دید پوتین
| ایراس؛ "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه تاکید کرد که گروه بریکس هیچ برنامه ای برای ایجاد یک اتحاد نظامی یا سیاسی ندارد. به گزارش ایراس به نقل از راشاتودی، پوتین در عین حال تاکید کرد که کشورهای بریکس به دنبال به چالش کشیدن وابستگی به نظام مالی بین المللی و سیاست های اتخاذ شده از سوی ایالات متحده هستند. وی بریکس را مجموعه کامل از دولت هایی دانست که دارای منافع استراتژیک هستند.رئیس جمهور روسیه با ناعادلانه خواندن سیستم کنونی پولی و مالی در جهان عنوان داشت که سیاست های صندوق بین المللی پول و بانک جهانی باید تغییر پیدا کند. پایان خبر/ |  |
↧
منع واردات خودرو به روسيه
| ايراس؛ واردات انواع خودرو از سوي نخست وزير روسيه ممنوع اعلام شد."ديميتري مدودف" نخست وزير روسيه معتقد است كه زمان خودكفايي در عرصه صنعت فرا رسيده و نبايد به واردات انواع وسايل نقليه متكي باشيم. در همين راستا دولت بودجه كلاني را به كارخانه هاي داخلي اختصاص داد تا بتوانند به شكل مستقل عمل نمايند. اين امر در حالي است كه پيشتر بودجه فراواني براي واردات در نظر گرفته ميشد.مقامات روس معتقدند كه محصولات داخلي به لحاظ قيمت و كيفيت با محصولات خارجي برابري مي نمايد و از اينرو دليلي براي واردات وجود ندارد. دستور مذكور سازمان هاي دولتي و شهرداري ها را از استفاده خودروهاي خارجي جهت خدمات سازماني و وسايل نقليه عمومي و خودروهاي اضطراري منع كرده است و تاكيد مي نمايد كه بايد در رابطه با تمامي اين موضوعات از خودروهاي داخلي استفاده شود.(۱)اين امر در حالي است كه چندي پيش واردات خودرو از ايران به روسیه که از سال ۲۰۰۹ متوقف شده بود در مراسمی با حضور "دکتر مهدی سنایی" سفیر ایران در روسیه در شركت ايران خودرو از سر گرفته شد؛ چراكه اعتقاد بر اين بوده است كه در روسیه روند مساعدی برای رشد صدور و فروش خودروهای ایرانی وجود دارد. از این رو پیشنهاد شد تا خودرو سازان با افزایش هزینه برای بستر سازی و ارتقای استاندارد به روسیه و بازار خودروی آن یک نگاه بلند مدت داشته باشند.(۲)البته بسياري بر اين اعتقادند كه اين خبر با انگيزه هاي سياسي و در رابطه با كارخانه هاي خاصي انتشار يافته است و تمامي توليد كننده هاي خارجي را دربر نمي گيرد. يكي از اين شركت ها "مرسدس بنز" مي باشد كه چندين كارخانه توليدي در روسيه دارد و اخيرا نيز خط مونتاژ خود را به اين كشور انتقال داده و به تبع آن ساخت انواع محصولات خود را نيز افزايش داده است واز اينرو كاهش تقاضاي خودروهاي داخلي را در روسيه به حداقل رساند. (۳)شايد همين امر نگراني مسئولين را افزايش داده و آن ها را مجبور به اتخاذ چنين استراتژي نموده است تا براي آينده و بودجه اختصاصي اين محصول احتياط بيشتري نمايند.منابع:(1)http://rbth.com/news/۲۰۱۴/۰۷/۱۴/russia_bans_state_purchases_of_imported_vehicles_۳۸۱۷۷.html(2)http://iras.ir/vdccpmq۱.۲bqei۸laa۲.html(3)http://rbth.com/business/۲۰۱۴/۰۷/۱۱/daimler_planning_to_set_up_mercedes_production_in_russia_۳۸۱۴۱.htmlتحريريه ايراس/ |  |
↧
روسیه و رقابت گازی در منطقه
| ایراس؛ دولت روسیه به تازگی اعلام کرد که قصد دارد صادرات گاز طبیعی خود به اوکراین را قطع کند. این تصمیم در پی تحولات اخیر در اوکراین و تداوم درگیری ها در این کشور میان دولت جدید کیف و معترضان جدایی طلب مناطق شرقی اتخاذ شد. با این حال، جدیدترین تحلیل ها و گمانه زنی ها در این زمینه، از دخیل بودن برخی از دیگر عوامل در این موضوع نیز حکایت دارد. پس از موضع گیری دولت روسیه درباره روابط گازی خود با اوکراین و اعلام قطع صادرات گاز به این کشور، این تصمیم روسیه با دو اقدام مشابه قبلی این کشور در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ مقایسه شد. با این حال، تحلیلگران بر این باورند که بر خلاف دفعات قبل، این بار تصمیم مسکو بیشتر ماهیت و انگیزه ای سیاسی دارد تا اقتصادی. شرایط متفاوت در دو مورد قبلی قطع گاز روسیه به اوکراین، این اقدام با واکنش شدید و انتقاد کشورهای اروپایی – که مقصد نهایی صادرات گاز روسیه هستند – مواجه شد. اما این بار و به واسطه متفاوت بودن شرایط، واکنش محسوسی از سوی اتحادیه اروپا مشاهده نشده است. تفاوت دیگری که این بار وجود دارد این است که در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹، روسیه از موقعیت برتر و انحصاری تری در عرصه صادرات گاز برخوردار بود و بر همین اساس، می توانست کشورهای اروپایی را به ضرورت حضور و نقش آفرینی خود متقاعد سازد. اما در حال حاضر، جایگاه روسیه چه به عنوان تولیدکننده و چه به عنوان صادرکننده گاز نسبت به گذشته تضعیف شده و به طور خاص، خط لوله «جریان جنوبی» این کشور نیز با مانع تراشی های کشورهای اروپایی مواجه شده است. یکی از نکاتی در این زمینه از سوی تحلیلگران مورد اشاره قرار می گیرد این است که در پی موضع گیری و اقدامات روسیه در قبال اوکراین و به ویژه الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه، رویکرد کشورهای غربی نسبت به مسکو تشدید شده و همچنین در پی وضع تحریم هایی از سوی کشورهای غربی علیه روسیه، قدرت مانور این کشور در بازارهای سنتی انرژی خود محدود شده است. این موضوع در گزارش جدید چشم اندازهای انرژی جهانی که از سوی شرکت «بریتیش پترولیوم» منتشر شده نیز به خوبی قابل مشاهده بوده و به نوبه خود، بیانگر تحولاتی در پویش های انتقال انرژی منطقه ای است که می تواند در صورت تداوم اوضاع کنونی، به تغییر جایگاه روسیه در این عرصه منجر شود. تحریریه ایراس/ |  |
↧
↧
قبرستان ماشین ها
| ایراس؛ عکس های زیر اتومبیل های از کار افتاده مربوط به زمان جنگ جهانی دوم است. این ماشین ها که در جنگل های جنوب بلژیک واقع شده اند یادآور صحنه هایی از فیلم های ترسناک هستند. |  |
↧
حادثه در مترو مسكو
| ايراس؛ حادثه امروز در مترو مسكو 12 كشته و بيش از 160 زخمي برجاي گذاشت. |  |
↧
تحولات اخیر اوکراین و افزایش حضور روسیه در عراق
| ایراس؛ در ۲۷ ژوئن دولت "پترو پروشنکو" در اوکراین قرارداد تجارت آزاد با اتحادیه اروپا را امضا کرد و یک گام دیگر به سمت توسعه روابط با غرب برداشت. به این ترتیب می توان انتظار داشت از این پس بخش بزرگی از تحولات در منطقه متاثر از وضعیت اوکراین و رقابت غرب با روسیه در این حوزه باشد. اما آنچه در این میان جلب نظر می کند افزایش توجه روسیه به عراق پس از وقایع اوکراین است. این مقاله به بررسی احتمال افزایش نقش روسیه در خاورمیانه و عراق در نتیجه تحولات اوکراین می پردازد. در نخستین روزهای تحولات عراق و آغاز حملات داعش شاید کمتر کسی تصور می کرد روسیه در این تحولات دخالت کند. با توجه به اینکه درسیاست خارجی روسیه، کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز و همچنین شرق اروپا جایگاهی مهم و غیر قابل انکار دارند، عدم مداخله اولیه روسیه در عراق به گرفتاری این کشور در اوکراین نسبت داده شد.اما حوادث جدید اوکراین و نزدیک شدن این کشور به اروپا در حوزه اقتصادی که به نوعی شکست روسیه در یکی از قدیمی ترین حوزه های نفوذ خود بود، به مقامات روسیه نشان داد غرب تا آخرین لحظه این بازی را رها نمی کند و از فرصت به دست آمده در اوکراین نهایت استفاده را خواهد کرد. تا جایی که در روزهای اخیر پس از آنکه ارتش اوکراین موفق شد نا آرامی در شهرهای شرقی خود را تا حدی کنترل کند، مقامات این کشور اعلام کردند کریمه را نیز باز پس خواهند گرفت.به همین دلیل روسیه در روزهای اخیر مجبور شده است همزمان با مانور ناتو در منطقه، مانوری در دریای سیاه برگزار کند تا بر اراده خود برای حفظ کریمه تاکید کند. با این وجود به نظر می رسد چیزی که همواره موجب نگرانی روسیه بود به وقوع پیوسته است و آن عبارت است از نزدیک شدن غرب به مرزهای روسیه. به نظر می رسد بعد از این تحولات که برای روسیه نوعی از دست دادن اوکراین تلقی می شد، این کشور در خصوص عراق رفتار متفاوتی را در پیش گرفت. ارسال هواپیماهای سوخو بلافاصله بعد از تقاضای عراق نشان داد که روسیه خواهان نقشی بیشتر در تحولات خاورمیانه است. در ۳۰ ژوئن یعنی یک روز پس از اینکه معاون وزیر خارجه روسیه اعلام کرد، این کشور در موضوع عراق بی‌تفاوت نخواهد ماند، روسیه نخستین بخش از ۲۵ فروند هواپیمای وعده داده شده را به عراق تحویل داد.علاوه بر این کمک ها اندکی پس از تحویل هواپیماها، مشاورین نظامی روسیه روز نیز وارد عراق شدند تا نیروی هوایی عراق را برای استفاده از جنگنده‌ها آماده کنند. سرعت عمل روسیه در این اقدام به حدی بود که نیویورک تایمز اقدام روسیه را مقابله‌جویی با آمریکا دانست که با توجه به مخالفت‌های کنگره با نوری مالکی و آینده سیاسی وی در عراق، مانع تحویل به موقع سفارش‌های نظامی عراق شده بود. از این منظر اقدام مسکو تضمینی برای ادامه سهم روسیه در آینده تسلیحاتی دولت عراق است. به نظر می رسد این تحلیل ها ریشه رفتار روسیه یعنی نارضایتی از اروپا و آمریکا در تحولات اوکراین را در نظر نمی‌گیرند. قبل از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ این کشور روابط گسترده ای با روسیه داشت که خود میراث پیوندهای سیاسی و نظامی شوروی با کشورهای خاورمیانه بود. اما در نتیجه حمله آمریکا به عراق این پیوندها گسسته شد. در شرایطی که دولت جرج بوش هر نوع مخالفت با سیاست های آمریکا را دفاع از تروریسم قلمداد می کرد، روسیه فضای مانور چندانی نداشت و ناگزیر عراق را به آمریکا واگذار کرد. شاید مقامات روس انتظار داشتند که با عدم دخالت در مناطقی که حوزه نفوذ غرب و به ویژه آمریکا تلقی می شد، آنها نیز حوزه نفوذ روسیه را در اروپای شرقی و کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز به رسمیت بشناسند. اما رویدادهای اوکراین ثابت کرد که غرب به چنین محدودیت هایی اعتقاد ندارد و اگرزمانی نیز این خطوط را رعایت می‌کرد، اما اکنون با مشاهده عقب‌نشینی نسبی روسیه فرصت را برای برداشتن چند گام به جلو مناسب دیده است. این مشکل برای روسیه در زمان همکاری با آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر نیز وجود داشت؛ به نحوی که آمریکا علی رغم کمک روسیه برای مبارزه با طالبان در افغانستان از پیمان ABM خارج شد و از آن زمان تاکنون مساله سپر دفاع موشکی یکی از چالش‌برانگیزترین مسائل در روابط دو کشور بوده است. پس از تحولات اوکراین اکنون روسیه احساس می کند که عراق قابلیت تبدیل شدن به نقطه رقابت جدیدی را داراست. پس از موفقیت نسبی سیاست روسیه در سوریه طی سال های گذشته که نقطه اوج آن ممانعت از حمله آمریکا به سوریه در سپتامبر ۲۰۱۳ بود، اکنون به نظر می رسد یکی از اهداف غرب در عراق جبران ناکامی‌های خود در سوریه از طریق گسترش گروه های تروریستی نظیر داعش است. وجود گروه های تروریستی در منطقه دست آمریکا و سایر کشورهای غربی را برای ضربه زدن به طیف گسترده‌ای از کشورهای رقیب و دشمن باز کرده است، بدون اینکه مسئولیت یا هزینه سنگینی برای غرب و مخصوصا آمریکا در بر داشته باشد. نمی توان از نظر دور داشت که بسیاری از جنگجویان جبهه النصره در سوریه و داعش در عراق از چچن و تاجیکستان و برخی دیگر از کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق آمده اند. به گفته الکساندر بورتنیکوف رئیس امنیت عمومی روسیه در اکتبر گذشته، ۵۰۰ شبه نظامی از روسیه و صدها نفر از دیگر کشورهای جدا شده از شوروی به سوریه رفتند. از سوی دیگر در حالی که کشورهای غربی همواره اظهار می کنند که بازگشت این جنگجویان مسلح به کشورهای اروپایی و آمریکاامنیت ملی آنها را خدشه دار می کند، اما درصحت این ادعاها و جدیت آنها در مقابله با این گروههای تروریستی تردید جدی وجود دارد. برای مثال آمریکا در روزهای گذشته تصویب کرد که کمک ۵۰۰ میلیون دلاری به مخالفان میانه‌روی سوری پرداخت خواهد کرد. این در حالی است که با قدرت گرفتن گروه های منشعب از القاعده در عملگروههای به اصطلاح میانه رو نابود شده اند و این منابع عظیم مالی به دست گروه های تروریستی تندرو خواهد افتاد. این در حالی است که روسیه در سال های گذشته همواره هدف حملات تروریستی القاعده و گروه های وابسته به آن ها بوده است. بمب گذاری های متعدد این افراد در داخل شهرهای روسیه مهم ترین چالش امنیتی دولت این کشور بوده است. در واقع بازگشت این افراد می تواند امنیت روسیه را دستخوش تهدیدات جدی کند. بنابراین روسیه در رویکردی کاملا متفاوت از آمریکا، خواهان مقابله ریشه ای با این گروه ها است. مهم ترین خواسته روسیه برای دستیابی به این هدف آن است که نفت تولید شده توسط گروه های شبه نظامی و تروریستی منطقه از سوی جامعه بین المللی تحریم شود. به این ترتیب روسیه در شرایط فعلی تصمیم گرفته است نقش بیشتری در معادلات منطقه ایفا کند. نتیجه بحث: با تحولات اخیر اوکراین روسیه مایل است این کشمکش نه چندان پنهان با غرب را به جایی دورتر از مرزهای خود منتقل کند. تحولات اوکراین نشان داد که علی رغم پایان جنگ سرد، کشورهای غربی همچنان به روسیه به عنوان یک طرف مساوی در عرصه بین الملل نگاه نمی کنند. در نتیجه مسکو در صدد است با گسترش نفوذ خود در مناطقی که برای امریکا و به طور کلی کشورهای غربی اهمیت دارد موقعیت بین المللی خود را بهبود بخشد. به این ترتیب در موقعیت های دشوار آینده، این کشور قادر خواهد بود با چانه زنی درباره منابع وگروه های موجود در کشورهای منطقه امتیازات مورد نظر خود به دست آورد و از موقعیت دفاعی فعلی خارج شود. از سوی دیگر این کشور با حضور در روند مقابله با داعش اطلاعات باارزشی درباره امکانات، سازماندهی، اهداف و برنامه ها و همچنین اعضای این گروه به دست خواهد آورد که قطعا در اقدامات آینده این کشور در مقابله با گروه های تروریستی داخلی کاربرد خواهد داشت. نویسنده: زهرا عطری سنگری، عضو شورای نویسندگان ایراسپایان متن/ |  |
↧
چهارشنبه تلخ در روسيه
| ايراس؛ حادثه متروي مسكو برنامه هاي هنري امروز را با تغييراتي روبرو كرد.برنامه هاي هنر و سينماي امروز مسكو به دليل حادثه اي كه به تراژدي تبديل شد، تغيير يافت. هنرمندان در اين واقعه با خانواده قربانيان همراه شدند و برنامه هاي ويژه اي را براي همدردي با آن ها در نظر گرفتند.برخي از كنسرت ها و فيلم ها با وجود اينكه اولين روز اجراي خود را داشتند، اجرا نشدند. خانه هنر روسيه كنسرت خيريه اي را بدين منظور از ۱۶ تا ۱۷ جولاي برپا داشت تا از اين طريق بتواند با خانواده ها همراه شود.گفتني است كه هنرمندان روسيه نيز ۱۶ جولاي را به عنوان "روز يادبود قربانيان حادثه مترو" در ذهن سينما حفظ خواهند كرد.پايان خبر/ |  |
↧
↧
حادثه متروی مسکو، روسیه را عزادار کرد
| ایراس؛ "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه روز ۱۶ جولای را روز عزای عمومی کشته شدگان حادثه متروی مسکو اعلام کرد.یک روز قبل از این تاریخ در اثر وقوع تصادف برای یکی از ترن های متروی مسکو ۲۲ نفر جان خود را از دست دادند و بیش از ۱۶۸ نفر مجروح شدند.به گزارش ایراس به نقل از صدای روسیه، "دیمیتری پسکوف" سخنگوی پوتین در بیانیه ای از جانب رئیس جمهور روسیه اعلام کرد: "از صمیم قلب به کسانی که نزدیکان خود را در این حادثه از دست دادند تسلیت می گویم و امیدوارم مجروحان و زخمی های این حادثه در اسرع وقت با دریافت رسیدگی های لازم هر چه سریعتر بهبود پیدا کنند."همچنین "دیمیتری مدودیف" نخست وزیر روسیه با ابراز تاسف از وقوع این حادثه گفت: "از طرف خودم و تمامی مردم روسیه به بستگان افرادی که نزدیکانشان را در این حادثه از دست داده اند تسلیت می گویم.قطعا مسئولان حاضر در مسکو اقدامات لازم را برای از بین بردن عواقب این حادثه جهت درمان مجروحان انجام خواهند داد."این حادثه در اثر خروج یکی از ترن های مترو از خطوط ریلی در شلوغ ترین ساعت رفت و آمد صبحگاهی مترو اتفاق افتاد.این ترن که پر از مسافر بود از سمت شمال غرب مسکو به طرف مرکز شهر در حال رفتن بود که ما بین ایستگاه بلوار اسلاویانسکی و پارک پیروزی از ریل خارج شد.بلافاصله پس از وقوع حادثه امدادگران بیش از هزار و صد مسافر را از ایستگاه خارج کردند اما عملیات امداد برای نجات جان افراد باقی مانده تا ساعت ها ادامه داشت.ایستگاه پارک پیروزی عمیق ترین ایستگاه متروی مسکو است که در عمق ۸۵ متری زمین قرار دارد.از این رو عملیات امداد و نجات و بیرون کشیدن اجساد کشته شدگان از میان آهن پاره های ترن مترو تا پاسی از شب ادامه داشت.یکی از نجات یافتگان این حادثه در مصاحبه با خبرگزاری رویترز گفت: "سرعت قطار ناگهان کم و چراغ ها خاموش شد.چون واگن های پشتی با شدت به واگن های جلویی کوبیده شدو از ریل در آمد تعداد افراد بیشتری در واگن های جلویی زخمی شدند.تنها معجزه می توانست ما را نجات دهد.من فکر می کردم که کارم تمام است." هنوز تحقیقات رسمی برای یافتن علت وقوع این حادثه آغاز نشده است اما به عقیده برخی از کارشناسان افزایش ناگهانی جریان برقی باعث توقف ناگهانی ترن و خروج آن از ریل شده است.با کی مون،دبیر کل سازمان ملل متحد نیز در پیامی با ابراز تاسف از وقوع چنین حادثه ای «تسلیت صمیمانه» خود را به وابستگان کشته شدگان این حدثه ابراز کرد.همچنین سفارت ایالات متحده آمریکا در صفحه رسمی توئیتر خود نوشت: "ما وقوع حادثه تصادف در مترو و کشته شدگان برخی از شهروندان روسیه را به دولت و ملت روسیه تسلیت می گوییم."تحریریه ایراس/ |  |
↧
مسكو در تخفيف فشارها عليه ايران موثر بود
| ایراس؛ با به قدرت رسيدن پوتين در سال ۲۰۰۰ ميلادي، روسيه از خواب زمستاني منتج از فروپاشي شوروي بيدار شد و رفته رفته جايگاه خود را در نظام بين الملل بهبود بخشيد. اگر چه مرد اول روسيه بين سال هاي ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ بر مسند نخست وزيري تكيه زد اما بار ديگر از سال ۲۰۱۲ تاكنون رياست فدراسيون روسيه را بر عهده دارد. روسيه در سال ۲۰۱۲، با بروز بحران سوريه به گونه يي محسوس با ايالات متحده و متحدين غربي اش وارد تنش شد كه اين پديده با ظهور بحران اوكراين رشد چشمگيري پيدا كرد. اگر چه در اين بين موضوعاتي همچون اسنودن نيز نمكي بر اين تنش ها بود. ولاديمير پوتين، هفته جاري بازديدي از كشورهاي امريكاي لاتين داشت و مناسبات خود با همسايگان جنوبي ايالات متحده را پررنگ تر كرد؛ از اين رو به سراغ دكتر «مهدي سنايي» سفير فوق العاده و تام الاختيار كشورمان در فدراسيون روسيه رفتيم تا با بررسي جايگاه روسيه پس از فروپاشي شوروي، جايگاه فعلي آن را از آقاي سفير جويا شويم و مناسبات دو كشور در دولت جديد را مورد بررسي قرار دهيم. اگر چه در اين ميان موضوعاتي چون قرارداد نفتي و تاثير بحران اوكراين بر سياست هاي روسيه در قبال مذاكرات با ۱+۵ را نيز مورد گفت وگو قرار داديم. «مهدي سنايي» نخستين سفير جمهوري اسلامي ايران در روسيه است كه علاوه بر زبان انگليسي به زبان روسي نيز تسلط كامل دارد. وي موسس 'گروه مطالعات روسیه دانشكده مطالعات جهان دانشگاه تهران بود و سال ها رياست آن را بر عهده داشت. اين دانشيار دانشگاه در دوره هاي هشتم و نهم عضو كميسيون امنيت ملي مجلس شوراي اسلامي بود و به دليل سابقه مطالعاتي و ديپلماتيك ديرينه خود با كشور روسيه از سوي محمد جواد ظريف به عنوان سفير فوق العاده و تام الاختيار جمهوري اسلامي ايران در فدراسيون روسيه انتخاب شد. وي عضو باشگاه والداي روسيه است و رياست موسسه مطالعات ايران و اوراسيا (ايراس) را بر عهده دارد. پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، فدراسيون روسيه به انزوا فرو رفت اما پس از گذشت سال ها بار ديگر به احياي خود پرداخت، به گونه يي كه حتي بار ديگر در مقابل ايالات متحده و غرب قدرت نمايي كرد. به نظر شما سياست خارجي روسيه چه دوره هايي را طي كرده تا به موقعيت كنوني خود رسيده است؟ سياست خارجي روسيه در دو دهه گذشته را به چند دوره متفاوت مي توان تقسيم كرد. دوره اول: يلتسين و پريماكوف: دوره دوم پوتين و مدودوف و نهايتا بازگشت پوتين در دوره سوم. البته دوره اول در درون خود برهه هاي متفاوتي داشته است. تلاش روسيه براي مكان يابي بهتر و بالاتر در ترتيبات نظام بين الملل در دوره اخير شكل روشن تري به خود گرفته و ترجماني از آرمان آن در تبديل شدن به قدرتي بزرگ در عرصه بين الملل و نوع برداشت نخبگان اين كشور از چگونگي ساختار نظام بين الملل بعد جنگ سرد ناشي مي شود. روسيه از همان ابتداي دهه ۹۰ نظام تك قطبي را به عنوان اصل سازمان دهنده نظم بين الملل پس از جنگ سرد به رسميت نشناخت و تثبيت آن را مغاير با منافع خود ارزيابي مي كرد اما از سويي توان مقابله با آن را نداشت و از سوي ديگر قدرت در دست نيروهاي راست گرايي بود كه به همگرايي با اروپا و تبديل شدن به عضوي برابر از جامعه اروپا و ناتو اميدوار بودند. از منظر دولتمردان كرملين نظام تك قطبي موجود وضعيتي موقت و ناپايدار است كه با وقوع تحولات و ائتلاف هاي جديد درون سيستمي و ظهور مراكز جديد قدرت از جمله اروپاي واحد، چين، هند و روسيه اساس آن به چالش كشيده و ديري نمي گذرد كه موازنه قدرت به شكلي جديد با حضور قدرت هايي جديدتر نظير برزيل، ايران، آفريقاي جنوبي و برخي بلوك هاي ديگر در عرصه روابط بين الملل برقرار مي شود. آنها با درك اين مهم كه در عرصه بين الملل ضعف موجب نفوذ پذيري مي شود، كشور ضعيف نسبت به تهديدها آسيب پذير و كشور قوي قادر به ايجاد توازن در برابر تهديدها است، موضع گيري هاي منفعلانه (و بعضا مصالحه جويانه) روسيه در دهه ۹۰ و سال هاي ابتدايي هزاره جديد در قبال تحولات بين المللي را ناشي از همين منطق و واقعيت ضعف آن در ابعاد مختلف مي دانند. بر همين اساس مسكو دستيابي روسيه به توان بايسته در فرآيندهاي رقابت جهاني و بازيابي جايگاه آن به عنوان يك «قدرت بزرگ» را همواره به عنوان يك اصل اساسي مطمح نظر داشته است. ولاديمير پوتين در سخنراني سالانه خود در دسامبر ۲۰۱۳ در مجمع فدرال روسيه با طرح گزاره هايي چون: «روسيه در دفاع از حقوق بين الملل مي خواهد رهبر باشد»، «مسووليت تاريخي روسيه در جهان بي ثبات رو به افزايش است» و روسيه «يكي از تضمين كنندگان مهم ثبات منطقه يي و جهاني است»، با صراحت و آشكاري بيشتري «تمايل» اين كشور به ارتقاي موقعيت خود در عرصه جهاني را مورد تاكيد قرار داد. هر چند پيش از اين، اين گونه اظهارنظرها از منظري «سلبي» و در انتقاد از سلطه غرب بر روندهاي بين المللي بيان مي شده اما پوتين در دور جديد رياست جمهوري خود با لحني «ايجابي» از «رهبري»، «مسووليت تاريخي» و نقش «ثبات ساز» روسيه در گستره «جهاني» سخن به ميان مي آورد. در اين بين، استمرار و تاكيد غرب بر پيشبرد سياست تهاجمي خود در قبال روسيه از يك سو و ضعف مشهود آن در تحقق اهداف خود در زمينه ها و حوزه هاي مختلف، پوتين را بر آن داشته تا توان مسكو به بازي خارج از چارچوب هاي تعريف شده غرب و مشاركت آن در تعريف قواعد بازي را به بوته آزمون بگذارد. در همين راستا، قابل مشاهده است كه روسيه در تحولات اخير بين المللي از جمله در سوريه، اوكراين و تا حدودي برنامه هسته يي ايران، رويكرد محافظه كارانه خود را رها كرده و با اعتماد به نفس بيشتري در مقابل غرب قرار مي گيرد. نقطه ضعف اساسي روسيه در اين روند نيازمندي هاي اقتصادي و به ويژه فناوري به غرب است كه با بي حاصل ماندن توافقات روسيه و امريكا در دوره «ريستارت» برخي سياستمداران روسيه به فكر بازگشت به پايه ها و روش هاي اقتصادي دوره شوروي افتاده اند. پس مي توان مدعي شد كه روسيه احياي خود را مديون پوتين است. به نظر شما وي چه اقداماتي را براي احياي كشورش انجام داده است؟ سياست خارجي پوتين در طول دوره هاي مختلف طيف رنگارنگي از عناصر و مولفه ها را در خود جا مي دهد و روش هاي متفاوتي از اتحاد راهبردي تا تقابل استراتژيك را در مواجهه با امريكا برگزيده است. شايد وجه مشترك همه اين دوران تلاش براي احيا و ارتقاي جايگاه روسيه بوده است. ولاديمير پوتين پس از به دست گرفتن قدرت ابتدا ضمن انتقاد از رويكردهاي ايدئولوژيك در سياست خارجي، با طرح نظريه روسيه به مثابه يك «قدرت بزرگ مدرن هنجارمند» تلاش كرد عناصر واقع گرايي در اين حوزه و به تبع آن امكان پذيري هدفگذاري هاي خارجي را افزايش دهد. او كه وارث يك دهه آشفتگي داخلي و كشوري ناتوان در دفاع از منافع خود در عرصه خارجي بود، مسكو را در محذور انتخاب ميان همگرايي با غرب و تبديل به دولتي «هنجارمند» در نظام بين الملل غرب محور يا مقاومت با داشته هاي اندك در برابر زياده خواهي هاي دولت هاي غربي مي ديد. در اين بين، هرچند غرب بر بايستگي روسيه به عنوان يك «قدرت هنجارمند» تاكيد داشت اما پوتين يك «قدرت بزرگ هنجارمند» با فضاي مانور بيشتر را ترجيح مي داد. مهم ترين اظهارنظر پوتين در اين رابطه كه بيانگر تمايلات نوستالژيك او به موقعيت «قدرت بزرگ» پيشين روسيه بود، در آوريل ۲۰۰۵ و با تعبير فروپاشي شوروي به بزرگ ترين «فاجعه ژئوپولتيكي قرن» عنوان شد. پوتين در راستاي عملياتي كردن اين آرمان در سال هاي ابتدايي رياست جمهوري خود با اتخاذ رويكرد «عمل گرايي محافظه كار»، سه اصل: ۱) نوسازي اقتصادي ۲) حضور موثر در فرآيندهاي رقابت جهاني در حوزه هاي مختلف ۳) اعاده جايگاه (سياسي) روسيه در عرصه بين الملل به عنوان يك «قدرت بزرگ جديد» را مبناي سياست خارجي خود قرار داد. اين سه اصل ترجمان رويكرد عمل گرايانه او در سياست خارجي بود كه ضمن التفات عيني به محدوده داشته هاي روسيه و ارزيابي واقع بينانه تر از فضاي بازي آن در عرصه بين الملل، بر قابليت هاي سخت و نرم افزاري موجود اين كشور استوار بود. اين واقع گرايي آرمان گرايانه را مي توان در تاكيد او بر اينكه: «كسي كه از فروپاشي شوروي ناراحت نباشد، دل ندارد و كسي كه به فكر احياي آن باشد، عقل ندارد»، گذاشت. بر همين اساس، روسيه طي دوره اول، با وجود مخالفت با وضعيت موجود تلاش كرد با شناخت صحيح منافع ملي در فضاي متغير بين المللي به بازتوليد قدرت متناسب با زمان و شرايط اقدام و روند توان يابي روسيه در ساختار حاكم نظام بين الملل را در يك فرآيند و به صورت تدريجي به انجام برساند. در حوزه اقتصادي بايد توجه داشت كه دهه ۹۰ با توجه به كاهش قابل ملاحظه سطح توليد، كاهش سرمايه گذاري داخلي و خارجي، افت توان علمي و تكنولوژيكي، ركود بخش كشاورزي، اختلال در نظام پولي و مالي، كاهش درآمدهاي دولت و رشد بدهي هاي خارجي دهه افول اقتصاد روسيه بود. اما طي سال هاي اخير با حضور پوتين اين وضعيت به صورت قابل توجهي بهبود يافته است. در عرصه سياسي نيز سال هاي پس از فروپاشي با تنزل موقعيت سياسي روسيه در عرصه هاي منطقه يي و بين الملل همراه بود. روسيه با وجود حفظ عضويت خود در شوراي امنيت سازمان ملل در بسياري از موضوعات و مسائل بين المللي يا موضع انفعال برمي گزيد يا اينكه موضع گيري هاي آن (به عنوان مثال در جنگ يوگسلاوي) به واسطه ضعف قدرت آن محلي از اعراب نمي يافت. روسيه در دوره پوتين تلاش هاي زيادي را براي ارتقاي منزلت سياسي خود در عرصه بين الملل از طريق مشاركت گسترده در نهادهاي منطقه يي و بين المللي، پيگيري ديپلماسي فعال در عرصه خارجي و تاكيد بر نقش و موقعيت خود به عنوان يكي از اعضا دائم شوراي امنيت در دستوركار قرار داده است. در اين راستا سياستمداران كرملين صيانت از حاكميت و تاكيد بر ديدگاه هاي مستقل روسيه در تحولات بين المللي را به عنوان عنصري مهم در حفظ و ارتقاي موقعيت سياسي اين كشور مطمح نظر قرار دادند. در حوزه نظامي نيز اقدامات مختلفي در دوره پوتين براي اصلاحات و نوسازي نظامي انجام شده و طي آنها تلاش شده تا ضعف هاي مختلف دوره پس از فروپاشي از جمله فرسودگي تجهيزات نظامي، عدم آموزش و تمرين نيروها، كاهش سطح تخصص افسران و از همه مهم تر مشكلات اقتصادي ارتش و پرسنل آن برطرف شود. در اين بين، يكي از انتقاداتي كه منتقدان وارد مي دانند، عدم توجه به مقوله قدرت نرم از جمله در حوزه فرهنگي است كه هرچند در اين زمينه از جمله براي تقويت زبان روسي در جهان و تقويت دانشگاه هاي روسيه تلاش هايي انجام شده اما هنوز نتايج ملموسي به دست نيامده است. دو سال پيش پوتين در ديدار سالانه با سفراي روسيه در جهان روي اهميت قدرت نرم تاكيد بسيار كرد اما هنوز مولفه هاي شكل دهنده آن و دورنماي تاثير گذاري آن چندان روشن نيست. بعضي از تحليلگران مسائل بين الملل بر اين باور هستند كه فدراسيون روسيه به رهبري پوتين درصدد است بار ديگر اتحادجماهير شوروي را احيا سازد و به صورت ابرقدرتي در حوزه بين الملل خودنمايي كند. در اين رابطه به مواردي همچون تشكيل اتحاديه گمركي نيز استناد مي كنند. به نظر شما اين ادعا چقدر با تفكر كرملين نشينان و به ويژه شخص رييس جمهور پوتين نزديكي دارد و آيا در صورت واقعي بودن اين تفكر، آيا تحقق آن امكان پذير است؟ مهم ترين اظهارنظر پوتين كه به نحوي بيانگر تمايلات نوستالژيك او به موقعيت قدرت بزرگ سابق شوروي است، آوريل ۲۰۰۵ در جريان يك مصاحبه تلويزيوني كه طي آن به طور ضمني فروپاشي شوروي را بزرگ ترين فاجعه ژئوپولتيكي قرن ناميد، عنوان شد. او در همين رابطه اظهار داشت: كسي كه از فروپاشي شوروي ناراحت نباشد، دل ندارد و كسي كه به فكر احياي آن باشد، عقل ندارد. اين اظهارنظرها كه در مقاطع بعدي نيز در قالب هاي متفاوتي ابراز شده اند، بيان آشكاري از تمايل به احياي جايگاه جهاني روسيه هستند اما پوتين بر اين نكته نيز تاكيد دارد كه مسكو در پي دستيابي به موقعيت ابرقدرتي، بسان دوره شوروي نيست چرا كه از نظر او، در شرايط وقت هزينه هاي پيگيري چنين سياستي بيش از منافع آن بود و از سوي ديگر، اتحاد شوروي با وجود هزينه هاي زياد، دستاورد قابل ملاحظه يي از حضور جهاني خود تحصيل نمي كرد. او با عنايت به تجربيات سياست خارجي شوروي و دوره يلتسين و درك اين واقعيت كه روسيه همانند سلف شورويايي خود قدرتمند نيست، بر اين باور است كه مسكو با اتخاذ سياستي واقع بينانه تر مي تواند با هزينه يي كمتر جايگاه از دست رفته «قدرت بزرگ» خود را در عرصه جهاني مجددا باز يابد. البته بايد به ياد داشت كه طي دو سال اخير پوتين به كرات بر نياز جامعه روسي به ايدئولوژي و متفاوت بودن اصول و ارزش هاي روسيه از غرب تاكيد مي كند. اساسا روندهاي واقع در سياست خارجي روسيه در دهه ۹۰، حاكي از تاكيد افراطي بر يكي از دو گفتمان انزواگرايي (تاكيد بر ويژگي هاي خاص روسيه) و همگرايي ( ادغام در غرب) است. در دوره يلتسين تعادلي ميان اين دو گفتمان برقرار نشد و در نتيجه طي اين سال ها به طور متناوب در سياست خارجي سمت گيري هاي متفاوتي تجربه شد. به نظر مي رسد پوتين با طرح راهبرد «قدرت بزرگ مدرن هنجارمند» كه همزمان حاوي عناصر گفتمان انزوا (مترتب بر عظمت و اقتدار روسيه) و عناصر گفتمان همگرايي (مترتب بر اقتضائات و الزامات ناشي از پيوند با نظام جهاني) است، بر آن است تا ميان اين دو گفتمان تعادل بايسته را ايجاد و از اين طريق ثبات و پايداري را در سياست خارجي تقويت كند. در همين راستا، پوتين در دور اول رياست جمهوري خود به سرعت به تعامل با غرب و ترتيبات نوين جهاني سوق داد و تلاش كرد ضمن تعهد به منافع و ملاحظات ملي، براي دستيابي به شناخت بهتر از مسائل جهاني و يافتن سازوكاري براي جست وجوي مشترك راه حل به دركي مشترك با غرب دست يابد. همكاري روسيه با امريكا پس از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و استقبال آن از طرح «ري ست» روابط با غرب نمودي روشن از حركت در راستاي اين راهبرد است به نحوي كه در اين مقاطع تعامل مسكو با واشنگتن به نحو قابل ملاحظه يي افزايش يافتند. روسيه طي اين تعاملات، بر آن بوده تا با رويكردي همكاري جويانه به شركاي خارجي خود به ويژه امريكا بفهماند كه بايد مسكو را به عنوان بازيگري مستقل با منافع مشخص پذيرفته و بيش از اين نگاه فرادستانه به آن نداشته باشند. اين انديشه، بر عملي نبودن كاربست سياست هاي يكسونگر در ارتباط با روسيه تاكيد داشت و بر اين تصريح بود كه تعامل با مسكو بايد بر مبناي اصل برابري، احترام متقابل و عنايت به ملاحظات آن ابتنا يابد. البته برخلاف تصور اوليه، امريكا نه تنها در دادن مابه ازا به مسكو سخاوتمند نبود بلكه قدرت يابي اين كشور را خطري عيني براي خود مي دانست. درك اين واقعيت سبب شد كه پوتين راهبرد تبديل روسيه به يك « قدرت بزرگ مستقل» را به صورت جدي تري مورد توجه قرار دهد. لذا در فهم و تفسير مقوله «هنجارمندي» در سياست خارجي روسيه بايد به ويژگي «رابطه يي» اين مفهوم توجه كرد. به اين معنا كه برخي رفتارهاي به نظر «ناهنجار» روسيه مي تواند واكنشي به رفتارهاي «ناهنجار» از سوي شركاي آن به ويژه شركاي غربي باشد و نه صرفا يك اقدام ابتكاري. از سوي ديگر بايد پذيرفت كه «هنجارمندي» رفتارهاي روسيه در مقوله هاي سخت ژئوپولتيكي و امنيتي اندك و تاثير ذهنيت هاي سخت انگار در اين حوزه ها همچنان بيشتر است. با بروز اختلافات اساسي ميان روسيه و امريكا بر سر موضوع سوريه و تشديد آن در بحران اوكراين، بسياري از كارشناسان و تحليلگران از آغاز جنگ سردي دوباره ميان روسيه و امريكا خبر مي دهند. در اين ميان برخي معتقدند كه اين جنگ سرد آغاز شده است و برخي ديگر از قريب الوقوع بودن آن سخن به ميان مي آورند. آيا به نظر شما جنگي سرد به وجود آمده و اگر به وجود آمده در چه مرحله يي است؟ اگر چه روابط روسيه و غرب به تدريج از مسير مشاركت به مشاركت/ مقاومت و اكنون تقابل نسبي تغيير يافته است اما بايد توجه داشت كه رقابت/تقابل جزء دائمي از روابط روسيه و غرب (در مفهوم كلي و منظور ائتلاف غربي به رهبري امريكا) به عنوان قدرت هاي بزرگ و مدعي مديريت مسائل بين الملل هستند كه در فضاي كشمكش دائم بر سر قدرت در سياست بين الملل در زمينه ها و سطوح مختلف بروز بيروني يافته و در مواقع «شدت» روابط آنها و «مرتبطين» با آنها را با بحران مواجه مي كند. در شرايط حاضر، اين فضا تشديد شده كه از جمله دلايل آن مي توان به تلاش طرفين براي بازتعريف مناسبات قدرت و بازتنظيم چگونگي توازن قوا در خاورميانه (موضوع سوريه) و در اروپاي شرقي (موضوع اوكراين) اشاره كرد. طبيعتا جنگ سردي از نوع قبلي اش را شاهد نخواهيم بود زيرا عناصر مورد نياز براي آن در هيچ يك از طرفين نيست. ضمن اينكه قدرت هاي جديد و حايل نيز ظهور كرده اند و در روند جهاني شدن نيز وابستگي هاي متقابل افزايش يافته است. در عين حال با توجه به خط يكساني كه غرب دنبال مي كند و مسيري كه روسيه پوتين انتخاب كرده است موارد تقابل افزايش خواهد يافت. اخيرا ولاديمير پوتين در اجلاس اقتصادي سن پترزبورگ وقوع جنگ سرد را منتفي دانست. با اين حال بي اعتمادي گسترده و عميق پوتين به امريكا به ويژه پس از مداخلات در انقلاب هاي كشورهاي عربي، حمله به ليبي و اظهارات مداخله جويانه در انتخابات رياست جمهوري اخير روسيه عاملي اساسي است كه نبايد به هيچ وجه نقش آن را در ترسيم خط و مشي آتي سياست خارحي روسيه دست كم گرفت. پيش از اين، «دكترين مونيخ» پوتين را مي توان آشكار ترين انتقاد روسيه و پوتين از روندهاي جاري در نظام بين الملل دانست كه همزمان بر مقاومت در برابر تلاش فزاينده غرب براي تحميل الگوهاي خود تاكيد داشت. به گواه روندها، اصول اين دكترين همچنان در سخنان و رفتار سياست خارجي مسكو قابل مشاهده است. پوتين در سخنراني خود در كنفرانس امنيتي مونيخ (فوريه ۲۰۰۷) «جهان تك قطبي» پرداخته واشنگتن به عنوان جهان «يك ارباب و يك حاكميت» را كه طي آن نظام حقوقي يك دولت (اول و پيش از همه امريكا كه به انحاي مختلف پا را از مرزهاي ملي خود فراتر مي نهاد و به دنبال تحميل خواسته هاي خود به ساير ملت ها بود) را شديدا مورد انتقاد قرار داد. در اين بين، استمرار سياست تهاجمي غرب در مقابل روسيه از جمله در موضوع سپر ضدموشكي اروپايي، دستكاري مستقيم و غيرمستقيم «تحولات عربي» به ضرر ساير بازيگران از جمله روسيه و نيز تجربه ناموفق پروژه «ري ست» نيز از جمله عوامل دخيل در تشديد اين فضا هستند. اين تحولات به نوبه خود اسباب تقابل هاي «ديگري» از جمله تشديد تنش مستمر لفظي، ماجراي اسنودن، مقاومت بيشتر مسكو در موضوع هسته يي ايران، تقبيح اقدام نظامي ناتو در ليبي، مقاومت مستقيم روسيه در سوريه، تلاش هاي پنهان و پيداي مسكو براي توسعه نفوذ در خاورميانه جديد از جمله در مصر، مساله نظاميگري روسيه در قطب شمال، يارگيري هاي جديد در شرق آسيا و البته بحران اخير اوكراين نيز بوده اند. در همين راستا و با توجه به استمرار رويكرد تهاجمي غرب عليه روسيه و بي توجهي آنها به ملاحظات و منافع مسكو، پوتين سياست «مقاومت مستقيم» و در عين حال حفظ خط تعامل را شيوه يي بهينه تر براي تحقق منافع روسيه در برابر توسعه طلبي هاي غرب و به ويژه امريكا مي داند. در عين حال، بايد به سوي ديگر اين مساله نيز توجه داشت و آن اينكه، مسكو انتقادات نسبت به غرب را با وقوف به افول نسبي قدرت ايالات متحده و بن بست اين كشور در افغانستان و عراق، رفتارهاي منفعلانه اروپا، افزايش توان مراكز جديد قدرت و به ويژه به پشتوانه بهبود وضع اقتصادي روسيه كه سبب فراخ شدن فضاي بازي آن در عرصه بين الملل شده بود، ايراد مي كند. از همين رو، اين رويه را مي توان سوق مسكو از عمل گرايي محافظه كار به عمل گرايي تهاجمي و نه تنها اقدامي سلبي در برابر توسعه طلبي هاي امريكا، بلكه تلاشي ايجابي براي عقده گشايي از تحقيرهاي روسيه در دهه ۱۹۹۰ دانست. در اين بين بايد توجه داشت كه تقابلات فعلي دير يا زود جاي خود را به دوره يي جديد از همكاري خواهند داد. همين مضمون را پوتين به صراحت در سن پترزبورگ بيان كرد. اما سيكل رقابت/تقابل/تعامل به عنوان اجزاي دائمي از سياست قدرت هاي بزرگ در آتيه نيز در روابط روسيه و غرب در جريان خواهد بود. قدرت هاي نوظهور و مستقل در اين شرايط امكان بيشتري براي رشد و توسعه مي يابند و مي توانند با درك شرايط شكننده معاصر اهداف خود در سياست خارجي را به دقت پيگيري كنند. اجازه بدهيد كمي به روابط روسيه با ايران بپردازيم. اكنون تيم مذاكره ايران در ژنو مشغول مذاكره هستند، به نظر شما فدراسيون روسيه تا چه اندازه در به ثمر نشستن مذاكرات و رسيدن به مرحله كنوني موثر بوده است؟ آيا بحران اوكراين بر موضع روسيه و روند مذاكرات تاثيري گذاشته است؟ همچنان كه اشاره شد، به صورت نسبي تفسير مشابهي در تهران و مسكو در باب تحولات منطقه يي و بين المللي به ويژه در مورد سياست توسعه طلبانه غرب وجود دارد. روسيه در مقاطع مختلف نشان داده كه به اين واقعيت واقف است كه فشار فعلي بر ايران و برنامه هسته يي آن بخشي از راهبرد غرب براي همراستا كردن تهران با اهداف خود در خاورميانه است. همين مساله، زمينه لازم براي نزديك شدن مواضع ايران و روسيه را در مذاكرات هسته يي از جمله در قالب گفت وگوهاي ۱+۵ و ايران فراهم مي آورد. روسيه طي سال هاي گذشته پيوسته بر حق برخورداري ايران از انرژي صلح آميز هسته يي تاكيد كرده است. هرچند مسكو در برخي مقاطع با فشارهاي تحريمي همراه شده اما در ارزيابي كلي از حضور آن در مذاكرات هسته يي، نمي توان منكر اين واقعيت شد كه اين حضور در تخفيف يا تاخير در برخي فشارها موثر بوده است. بر اين اساس، جمهوري اسلامي ايران در مسير مذاكرات از جمله براي نيل به توافق جامع هسته يي، تماس و رايزني دوجانبه را با روسيه و همچنين چين را در دستور دارد، تا با استفاده از ظرفيت اين كشورها، نسبت به تامين حداكثري منافع ملت ايران اطمينان حاصل كند. در مقابل نيز، روسيه به لحاظ شرايط بين المللي و اشتراك مواضع با ايران خصوصا در مخالفت با مداخلات غرب در امور منطقه يي همواره خواستار تبادل نظر با تهران در موضوعات مهم و اساسي بوده است. چرا كه مسكو مي داند كه ايران يكي از پايه هاي اصلي امنيت و ثبات منطقه است و بر همين اساس، نقش موثر آن در برقراري امنيت در خاورميانه، آسياي مركزي، قفقاز جنوبي و حوزه خزر، مولفه يي مهم و تاثيرگذار براي روسيه محسوب مي شود. با اين ملاحظه و با توجه به اينكه هرگونه پيشرفت در حل و فصل مسالمت آميز برنامه هسته يي، به تثبيت ثبات و امنيت در مناطق پيراموني روسيه كمك مي كند، مسكو بر حفظ موضع مستقل خود در اين موضوع كه همانا به رسميت شناخته شدن حق ايران به استفاده صلح آميز از انرژي هسته يي و حل و فصل اختلافات در اين خصوص صرفا از طريق ديپلماسي است، اصرار دارد و ساير گزينه ها از جمله فشار تحريمي بيشتر و اقدام نظامي عليه تهران را بارها و به صراحت رد كرده است. در عمل هم شاهد هستيم كه متعاقب گشايش فضا براي حل مسالمت آميز اختلافات بر سر برنامه هسته يي ايران، مسكو نيز با حمايت از اين روند، رايزني هايي را براي به ثمر نشستن آن از جمله در مذاكرات تخصصي در دستور قرار داده است. در اين بين، اين واقعيت قابل انكار نيست كه مداخلات مستقيم و غيرمستقيم غرب در تحولات اخير اوكراين، توسعه طلبي تهاجمي و پيش ذهنيت هاي ژئوپولتيك غرب عليه روسيه را براي مسكو هرچه بيشتر آشكار كرده و بر اين اساس، انتظار همراستايي روسيه با كشورهاي مخالف توسعه طلبي غرب از جمله ايران دور از انتظار نيست. اما بايد توجه داشت كه مسكو بر حسب رويكرد عمل گرايانه خود، توان تفكيك موضوعي در حوزه هاي تقابلي و توافقي خود با غرب را دارد و لذا، در اين فرض كه تحولات اوكراين باعث نزديكي هرچه بيشتر مسكو به تهران مي شود، نبايد اغراق كرد. در اين بين، اين ايران است كه مي تواند با مهارت ديپلماتيك از فضاي ايجاد شده براي تقويت منافع خود استفاده كند. البته، در اين زمينه نيز بايد عيني گرا بود و توجه داشت كه دولت تدبير و اميد به صورت واقع بينانه در صحنه بين المللي رفتار مي كند و روابط با روسيه از جمله در موضوع هسته يي، براساس واقعيت ها و طبق جايگاه تعريف شده اين كشور در سياست خارجي كشورمان گسترش مي يابد. موضوع قرارداد نفتي از زمستان سال گذشته مطرح شد و موضع گيري هاي گوناگوني در رابطه با آن مطرح شد، اين موضوع با اعتراض دولت ايالات متحده نسبت به مذاكرات ايران و روسيه درباره قرارداد نفتي تهاتر نفت و كالابه ارزش ۲۰ ميليارد دلار كه براساس آن روزانه ۵۰۰ هزار بشكه نفت ايران در ازاي خريد كالابه روسيه صادر خواهد شد، مواجه شد. لطفا كمي در رابطه با اين قرارداد توضيح دهيد. در ابتدا بايد به اين واقعيت توجه داشت كه با وجود ظرفيت هاي اقتصادي بسيار در روابط ايران و روسيه، سطح روابط اقتصادي طرفين نسبت به تعاملات سياسي آنها بسيار اندك بوده و هست. در اين بين، هرچند در بيشتر تحليل ها از ايران و روسيه در عرصه انرژي به عنوان رقيب ياد مي شود تا شريك اما با توجه به ظرفيت هاي بالاي دو كشور در اين حوزه، مي توان به اين عرصه به عنوان زمينه مناسبي براي ارتقاي سطح همكاري ها و تامين منافع متقابل نيز نگريست. هرگونه تعبير از مذاكرات ميان دو كشور تحت عنوان نفت در برابر كالانادرست به نظر مي آيد. بايد توجه داشت كه طرفين به عنوان دو بازيگر تاثيرگذار در بازار جهاني انرژي خيلي پيش تر از طرح مساله تهاتر كالاو نفت، بر ضرورت تقويت همكاري ها در اين حوزه تاكيد كرده و براي گسترش سطح تعاملات در اين عرصه نيز توافق هايي داشته اند. آنچه در جريان است گفت وگو براي امضاي موافقتنامه يي بزرگ در زمينه اقتصادي و بازرگاني است كه بخش انرژي را نيز شامل مي شود. با عنايت به حاكم شدن فضاي مساعد بر كليت روابط تهران و مسكو، زمينه خوبي براي گسترش تعاملات اقتصادي ميان طرفين از جمله در بخش انرژي فراهم شده و طرف روس هم برنامه ريزي هايي براي تقويت حضور خود در بازار منطقه و بين المللي كرده و در اين بين، همكاري با ايران در حوزه انرژي نيز بخشي از اين برنامه هاست كه البته، منافع آن را هر دو طرف دريافت خواهند كرد. اساسا، منطق اقتصادي حكم مي كند ظرفيت ها در اين عرصه براي منافع متقابل مورد استفاده قرار گيرند. آنچه در جريان است مذاكرات براي تنظيم يك موافقتنامه اقتصادي براي گسترش همه جانبه روابط دو كشور است و همكاري در حوزه انرژي و تبادل آن بخشي از اين موافقتنامه است. به اعتقاد اينجانب انرژي مي تواند موتور محركه روابط دو كشور باشد. اين همكاري ها عرصه گسترده يي از راه آهن، برق، انرژي اتمي، طرح هاي مختلف در حوزه صنعت و معدن، كشاورزي، راه و مترو، هوا - فضا، علوم و فناوري و تبادل كالاو صادرات و واردات ميان دو كشور را شامل مي شود. اين مذاكرات نتايج خوبي را براي دو كشور در بر خواهد داشت و در چارچوب منافع ملي كشور ما خواهد بود. بايد اشاره كرد كه اخيرا چند شركت روس براي مشاركت در پروژه هاي انرژي ايران اعلام آمادگي كرده و سفر نمايندگان برخي شركت ها از جمله لوك اويل و گازپروم نيز به ايران انجام شده كه بخشي از مذاكرات آنها مربوط به از سرگيري پروژه هاي قبلي بوده و پروژه هاي جديد ديگر هم در مذاكرات آتي طرح خواهند شد. شايان ذكر است كه در سطح كلان و در سطح مقامات عالي نيز مذاكرات و تماس هايي انجام شده و مجموعه يي از همكاري هاي اقتصادي در قالب يك يادداشت تفاهم در دست مذاكره است. چشم انداز روابط سياسي و اقتصادي تهران مسكو از نگاه سفير ايران در روسيه چگونه است؟ آيا با روي كار آمدن دولت اعتدال در ايران شاهد بهبود مناسبات خواهيم بود؟ دولت هم اكنون در پي تعامل سازنده و مثبت با تمامي ملل و كشورهاي دوست است و در اين راستا، همسايگان و كشورهاي منطقه در اولويت نخست سياست خارجي دولت يازدهم قرار دارند. موضوع اساسي كه حتما بايد مورد توجه باشد، آن است كه امنيت منطقه يي جمهوري اسلامي ايران و فدراسيون روسيه بنا به ملاحظات جغرافيايي و همسايگي به هم گره خورده است و برهمين اساس بايد تلاش كنيم تا از طريق تقويت پيوندهاي اقتصادي و تجاري في مابين، به تامين ثبات و آرامش در منطقه كمك كنيم. در خصوص تقويت روابط اقتصادي و تجاري با روسيه حتما نيازمند آن هستيم كه الگوي نوين و متناسب را تدوين و تكميل و از تمامي ظرفيت هاي موجود براي تامين منافع مشترك بهره برداري كنيم. با توجه به تحولات عرصه بين المللي در عمل نيز وجوه اشتراك دوكشور افزايش يافته و زمينه توسعه مناسبات در همه ابعاد بيش از گذشته مهياست. حجم مناسبات دو كشور طي سال هاي ۲۰۱۳-۲۰۱۱ روند رو به كاهش داشته و در سال جاري نشانه هاي رشد روابط ديده مي شود. آمار سال ۲۰۱۴ فعلا استخراج نشده است اما اطلاعات غير رسمي حكايت از صعودي شدن كردار روابط مي كند با تمهيداتي كه صورت گرفته و اقداماتي كه در ماه هاي اخير انجام شده در آينده نزديك همچنان كه رييس جمهور در گفت وگوي تلويزيوني اشاره كردند شاهد تحول و جهش در روابط دو كشور خواهيم بود. كالاهاي مبادله يي عمدتا شامل چوب و الوار، ماشين آلات و قطعات، دستگاه هاي صنعتي، ماشين آلات، فولاد و آهن، غلات، دارو، مواد شيميايي و اقلام سلولزي، خشكبار، ميوه جات و صيفي جات هستند. آنچه مهم است، اينكه روند كاهشي كه مبادلات طي سه سال گذشته داشته متوقف شده و روند رشد آغاز شده است. چشم انداز روابط با روسيه در سال هاي آينده روشن و اميدبخش است. درحال حاضر اراده سطح عالي مقامات كشورمان بر تحكيم روابط با روسيه تعلق گرفته است و بر اين مبنا طراحي شده كه روسيه و ايران مي توانند روابطي را تنظيم كنند كه در جهت منافع دو ملت و ثبات منطقه و همچنين كمك به صلح و امنيت جهاني باشد. هرچند در سه سال گذشته حجم مبادلات اقتصادي تا حدودي تحت تاثير تحريم ها قرار گرفته اما مي توانيم بگوييم در حال حاضر مرحله متفاوتي را در روابط تجربه مي كنيم و انتظار مي رود در اين شرايط جديد شاهد گسترش همكاري هاي دوجانبه به ويژه در عرصه مبادلات اقتصادي و فني بين دو كشور باشيم. همچنين با توجه به توافقات هسته يي، به نظر مي رسد كه موضع روسيه نسبت به ايران نزديك تر شده است و با توجه به نقاط اشتراك موجود بين دو كشور همچون مخالفت با مداخلات خارجي در امور منطقه، مبارزه با تروريزم و افراط گرايي در سوريه ، عراق و در نهايت منافع استراتژيك دو كشور در آسياي مركزي و قفقاز، عملافصلي جديد در روابط دو كشور آغاز شده است. اجازه بدهيد سوال آخر را به سفر ولاديمير پوتين طي هفته جاري به امريكاي جنوبي اختصاص بدهيم. به نظر شما اين سفر صرفا جهت شركت پوتين در اختتاميه جام جهاني فوتبال بود يا پيام ديگري نيز داشت؟ سفر رييس جمهور روسيه به امريكاي جنوبي از زواياي مختلفي قابل ارزيابي است. توسعه روابط با منطقه امريكاي جنوبي از سويي براي روسيه يك نوع وزن كشي استراتژيك است كه در چارچوب آن نفوذ اين كشور در منطقه يي كه به صورت سنتي در آن حضور داشته و در دو دهه گذشته تا اندازه يي از مدار روسيه خارج شده است، تقويت مي شود و از سوي ديگر به اين وسيله گام هايي در راستاي مقابله با يكجانبه گرايي و تقويت نظام چند قطبي كه يكي از اصول سياست خارجي روسيه كنوني است برداشته مي شود. اگرچه برخي ناظران بر اين باورند كه فدراسيون روسيه با تاخير به سمت منطقه امريكاي جنوبي رو آورده است اما در شرايطي كه پس از حوادث اوكراين روسيه تحت فشار است نمايش جذابيت هاي اقتصادي اش حتي با اعطاي امتيازات واقعيتي قابل توجه در عرصه بين الملل تلقي مي شود. روسيه همزمان تلاش مي كند روابط دوجانبه اش را با كشورهاي آن منطقه توسعه دهد و هم بر اهميت سازمان بريكس كه نمودي از نظم چند قطبي است تاكيد كند. به جز دستاوردهاي دوجانبه برگزاري اجلاس سازمان بريكس نيز در مقطع كنوني حايز اهميت است و روسيه به اين وسيله نشان مي دهد به موازات فشارهاي امريكا و اروپا ظرفيت هاي عظيم و مستقل ديگري در جهان براي فعاليت است. بريكس شامل برزيل، روسيه، هند، چين و آفريقاي جنوبي: سازماني نوپاست كه قدرت هاي نوظهور اقتصادي را كنار هم جمع كرده و نزديك به ۳۰درصد قدرت اقتصادي جهان را در اختيار دارد. ظهور بريكس و سازمان هاي مشابه آن نتيجه طبيعي تلاش براي احياي تعادل از دست رفته در جهان است: بي ثباتي و نا امني كه در نتيجه تلاش غرب براي حاكم كردن نظم تك قطبي در دوره انتقالي پديد آمده است.مصاحبه کننده: احمد وخشیته، سردبیر سایت ایراس؛منبع: روزنامه اعتمادانتهای متن/ |  |
↧
معيشت برخي اقوام سيبري و خاور دور
| ایراس؛ اقوام بومي و كم جمعيتي در برخي مناطق شمالي روسيه، سيبري و خاور دور زيست مي كنند كه از محل اقامت تا روش هاي امرار معاش خويش را از نياكان به ارث برده اند. هر يك از اين اقوام گروه هاي حداقل ۵۰ هزار نفري را تشكيل مي دهند و جالب است كه به عنوان جماعت مستقل محسوب مي شوند و تعداد كل جمعيت آن ها ۲۴۴ هزار نفر مي باشد. اين اقوام از گروه هاي مختلفي چون: آلئوت ها، دولگان ها، كورياك ها، مانسي ها، نانايتسي ها، هانتي ها، چوكچي ها و ... تشكيل يافته اند كه در امتداد سواحل اقيانوس شمالي و آرام از مرزهاي شمال غرب تا شمال شرق روسيه زيست مي نمايند. مناطقي كه زيستگاه اين اقوام مي باشد از ويژگي هاي منحصر به فردي برخوردار است. اين منطقه دامنه اي را تشكيل مي دهد كه به لحاظ فرهنگي توسعه يافته است و به موازات فرهنگ، محيط زيست را در نظر گرفته و مسيرهاي مشخصي را براي كوچ گوزن پروران ايجاد كرده و در برخي فصول نيز شرايط شكار و ماهي گيري مهيا مي شود. وجود استراحت گاه هاي مختلف و شيوه زندگي ملت ها به اين مناطق جذابيت دوچنداني بخشيده است.آموزش و تحصيل در اين منطقه جريان دارد؛ چراكه ۵۰% از جمعيت تحصيلات ابتدايي و ناتمام متوسطه را دارا مي باشند و تنها ۱۷% كاملا بيسوادند. با وجود تمام اين زيبايي ها و جذابيت ها اميد به زندگي ۴۹ سال رقم خورده است.ملت هاي شمالي به شيوه كوچ، نيمه كوچ و يا سكونت دائم در يك منطقه زندگي مي كنند. حفظ فرهنگ و هويت ملي و دارا بودن جهان بيني خاص سبب تمايز اين افراد از ساير كوچ نشينان شده است.معاش آن ها از طريق پرورش گوزن، شكار، ماهيگيري، جمع آوري قارچ و توت هاي وحشي و همچنين صيد تامين مي شود. اما عدم سازگاري شيوه سنتي معيشت اين افراد با توجه به شرايط معاصر اقتصادي زندگي شان را با پيچيدگي هايي روبرو كرده است.توسعه صنعتي ذخاير ارضي شمال روسيه امكان انجام فعاليت هاي سنتي اقتصادي را براي ملت هاي كم جمعيت مناطق شمالي بطور قابل ملاحظه اي محدود نموده است. بخشي از رودخانه ها و مخازن آن كه پيش از اين براي صيد مورد استفاده قرار مي گرفت امروزه اهمست شيلاتي خود را از دست داده است و سبب شده كه وضعيت معاش اين ملت ها همانند سابق از سطح رفاه برخوردار نباشد و حتي برخي در آستانه انقراض قرار گيرند.گفتني است كه آينده ملت هاي بومي و كم شمار بستگي به توسعه شرايط فعاليت هاي اقتصادي خواهد داشت و از اينرو طي ساليان اخير حفظ حقوق اين دسته از اقوام روس در برنامه توسعه اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي دولت روسيه قرار گرفته است. تحریریه ایراس/ |  |
↧
گفتگوی مرکل و پوتین
| ایراس؛ "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه و "آنگلا مرکل" صدراعظم آلمان به صورت تلفنی با یکدیگر گفتگو کردند. به گزارش ایراس به نقل از ریانووستی، سرویس مطبوعاتی کرملین تمرکز مذاکره پوتین و مرکل را سقوط هواپیمای مسافربری مالزی اعلام کرد. طرفین در این گفتگو بر اهمیت ایجاد یک تحقیق کامل در مورد حادثه رخ داده تاکید کردند. مرکل ضمن تقدیر از مسکو جهت اعزام نماینده ای جهت شرکت در تحقیقات بین المللی تاکید کرد که سازمان بین المللی هواپیمایی باید نهایت تلاش خود را در این رابطه انجام دهد. رهبران روسیه و آلمان همچنین از نیاز به قطع هرچه زودتر درگیری ها در شرق اوکراین تاکید نموده و خواستار برگزاری مذاکرات میان طرف های درگیر شدند. پایان خبر/ |  |
↧
↧
احياي مجدد كتابخانه ها در روسيه
| ايراس؛ "ديميتري مدودف" نخست وزير روسيه، از ارائه كمك هاي مالي به كتابخانه ها خبر داد.با توجه به نامگذاري سال ۲۰۱۵ به نام "سال فرهنگ" از سوي دولت روسيه، نخست وزير اين كشور مدير كتابخانه هاي مركزي را از احياي مجدد كتابخانه هاي كوچك در اين كشور با ارائه اعتباراتي از سوي دولت اميدوار ساخت.برخي از كتابخانه هاي اين كشور كه از سال ۲۰۰۸ احداث شده اند به دليل كمبود بودجه به حالت ركود درآمده اند و از اين وضعيت شكايت داشته اند. البته خبر ازسرگيري كمك هاي مالي بارقه هاي اميدي را در آن ها زنده نمود. گفتني است كه دولتمردان روسيه از جمله نخست وزير اين كشور خود نيز علاقه بسياري به كتاب و مطالعه دارند و شايد يكي از دلايل اتخاذ اين تصميم همين مسئله باشد. پايان خبر/ |  |
↧
هنرمندان روسيه در راه ژاپن
| ايراس؛ هنرمندان سيرك روسيه با مقصد قرار دادن ژاپن راهي اين كشور شدند تا با برپايي نمايش منحصر به فرد خود، خاطره ماندگاري در ذهن هنر ژاپن به ثبت رسانند. ستارگان معروف هنر روسيه به همراه ۵۰-۳۰ جاندار هنرمند عازم ژاپن شدند تا هنر خود را در اين كشور به نمايش گذارند. برخي از ورزشكاران از جمله ژيمناست ها كه در زمينه آكروبات فعاليت مي كنند نيز اين گروه را همراهي مي نمايند. اين گروه به مناسبت ۹۵ مين سالگرد تاسيس خود مبادرت به انجام چنين سفري نموده است. گفتني است كه اين تور هنري از ۱۹ جولاي تا اواخر تابستان در سرزمين آفتاب تابان حضور خواهند داشت. پايان خبر/ |  |
↧
زبان روسي و دانشجويان خارجي
| ايراس؛ يادگيري زبان روسي براي دانشجويان خارجي موضوعي است كه علاقمندان به تحصيل در كشور روسيه را با مشكلاتي روبرو مي نمايد.زبان روسي يكي از زبان هاي سخت دنيا است كه يادگيري آن براي برخي غير ممكن به نظر مي رسد. در روسيه به منظور يادگيري هرچه بهتر دانشجويان خارجي با اين زبان، مدارس آنلاين ۲۴ ساعته راه اندازي شده تا آن ها بتوانند در هر ساعت از شبانه روز به اين سيستم متصل شوند و آموزش خود را شروع نمايند.گفتني است كه اين برنامه به منظور تسريع در روند يادگيري زبان روسي و بسط و گسترش آن ايجاد شده است و تا پايان سال ۲۰۱۶ به صورت كامل اجرايي خواهد شد. پايان خبر/ |  |
↧
تحریم های بیشتر علیه روسیه
| ایراس؛ پایان نیافتن بحران اوکراین و حادثه سقوط هواپیمای مالزی در شرق اوکراین باعث شده است تا کشورهای غربی از تحریم های بیشتر علیه روسیه سخن گویند. به گزارش ایراس به نقل از رویترز، بریتانیا که در حادثه مورد هدف قرار گرفتن هواپیمای مالزی 10 تن از شهروندان خود را از دست داده است خواستار مجازات های بیشتر علیه مسکو شد. "دیوید کامرون" نخست وزیر انگلیس در گفتگو با روزنامه ساندی تایمز اظهار داشت: "کشورهای اروپایی باید قدرت خود را به روسیه نشان دهند، هرچند ما به روسیه نیاز داریم اما وابستگی این کشور به اروپا بسیار بیشتر است."کشورهای اروپایی و آمریکا در حالی سخن از تحریم روسیه به میان می آورند که آلمان به دلیل وابستگی بیشتر به اقتصاد مسکو در این رابطه محتاط است. پایان خبر/ |  |
↧
↧
تحریم های جدید علیه روسیه پس از حادثه هواپیمای مسافربری
| ایراس؛ " فیلیپ هاموند" وزیر امور خارجه انگلستان امروز ۲۰ ژوییه اعلام کرد این کشور در پی قانع کردن رهبران دیگر کشورهای اروپایی در جهت وضع تحریم های بیشتر علیه روسیه است. هاموند پیش از نشست شورای وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا که در روز سه شنبه برگزار می شود به خبرنگار بی بی سی گفت :" ما در پی توافق شکای خود بر سر اعمال تحریم بیشتر علیه روسیه هستیم. چرا که تاکنون تحریم ها نتوانسته است مواضع این کشور را به طور اساسی تغییر دهد." این تصمیم در پی حادثه روز ۱۷ ژوییه اتخاذ شده است که طی آن یک فروند هواپیمای مسافربری خطوط هوایی مالزی در مرز اوکراین سقوط کرد. اتحادیه اروپا و روسیه از بزرگترین شرکای تجاری یکدیگر محسوب می شوند. اتحادیه اروپا همچنین از بزرگترین خریداران انرژی روسیه نیز هست و در جریان بحران اوکراین، موضع نرم تری نسبت به آمریکا در برابر روسیه اتخاذ کرد. البته روسیه و اعضای اتحادیه اروپا اختلاف نظرهای بسیار جدی با یکدیگر دارند. از سویی این موضوع که روسیه در تنظیم مناسبات خود همواره از محدود کردن انرژی اروپا ببه سود خود بهره می گیرد انتقاد این کشورها را در پی داشته است و از سوی دیگر در بحران اوکراین روسیه کشورهای اروپایی و آمریکا را متهم به مداخله در مسائل داخلی خود کرد. همچنین روسیه نسبت به عضویت کشورهای پیرامونی خود در اتحادیه اروپا واکنش منفی نشان می دهد که همین امر به تیرگی روابط آنها دامن می زند. به طور مثال زمانی که استونی به این اتحادیه پیوست مقامات مسکو به این عضویت واکنش منفی نشان دادند. بنابراین باید پذیرفت که در ماه های اخیر به خصوص پس از بحران اوکراین، روابط مسکو-بروکسل به تیرگی گراییده اما این به آن معنا نیست که واقعیت های اقتصادی در روابط این کشور با اتحادیه نادیده گرفته شود. از سویی اتحادیه اروپا بزرگترین شریک تجاری روسیه محسوب می شود. حدود ۴۰ درصد از تجارت خارجی روسیه با اتحادیه اروپا انجام و بیش از نیمی از نفت و گاز این کشور به کشورهای اروپایی صادر می شود. همچنین به لحاظ مالی، بیشترین وام های گرفته شده روسیه از کشور آلمان بوده است و سه کشور قدرتمند اروپایی یعنی انگلستان، فرانسه و آلمان از اصلی ترین سرمایه گزاران خارجی در روسیه هستند. از سویی دیگر روسیه بزرگترین شریک انرژی اتحادیه اروپا است. حدود نیمی از انرژی اعضای این اتحادیه از واردات نفت و گاز روسیه تامین می شود. همین موضوع سبب شده است اتحادیه اروپا در رابطه با روسیه ملاحظات بسیاری را در نظر بگیرد. اکنون با پیچیده تر شدن اتفاقات در شرق اوکراین و کشیده شدن بحران به دیگر کشورهای جهان، انگلستان از وضع تحریم های جدید علیه روسیه خبر می دهد که بتواند در عمکرد و موضع این کشور تغییر بنیادین ایجاد کند. هر چند ممکن است بریتانیا موفق شود رهبران اروپایی را در این جهت راضی کند اما به نظر نمی رسد تحریم ها در حدی باشد که به روابط آن ها آسیب جدی وارد کند چرا که همانطور که عنوان شد تیره شدن روابط بر اقتصاد این کشورها تاثیر مستقیم خواهد داشت. تحریریه ایراس/ |  |
↧
تلافی تحریم های آمریکا توسط روسیه
| ایراس؛ روسیه تحریم های ایالات متحده را تلافی کرد. به گزارش ایراس به نقل از راشاتودی، روسیه در پاسخ به مجازات های اخیر تجاری و مالی علیه اتباعی از این کشور، 12 فرد آمریکایی را مورد تحریم قرار داد. بر اساس تصمیم مسکو این افراد از ورود به روسیه منع شده اند. گفتنی است اقدام کرملین علیه افرادی اتخاذ شده است که در شکنجه زندانیان زندان های ابوغریب و گوانتانامو نقش داشته اند. وب سایت وزارت امور خارجه روسیه ضمن تایید این خبر اعلام کرده است که مسکو پیش تر هم هشدار داده بود که تحریم های آمریکا را بدون پاسخ نخواهد گذاشت. پایان خبر/ |  |
↧
آخرین شانس برای مسکو
| ایراس؛ ایالات متحده بار دیگر به مورد هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری مالزی در اوکراین واکنش نشان داد.به گزارش ایراس به نقل از رویترز، "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا حادثه هواپیمای مالزیایی را زمانی برای پایان دادن به درگیری های اوکراین دانست. علاوه بر این مقامات دولت آلمان نیز ضمن هشدار به روسیه، مقطع کنونی را آخرین شانس برای مسکو تلقی نمودند. "فرانک والتر اشتاین مایر" وزیر امور خارجه آلمان در گفتگو با روزنامه بیلد اظهار داشت: "مسکو اکنون آخرین شانس را برای نشان دادن علاقه مندی خود به گفتگو در اختیار دارد." فشار کشورهای غربی علیه روسیه در شرایطی است که مقامات کرملین معتقدند دولت کی یف در هدف قرار دادن هواپیمای مالزیایی نقش مستقیم داشته است. پایان خبر/ |  |
↧