ایراس؛ مترو مسکو به عنوان اساس سیستم حمل و نقل پایتخت روسیه است که به صورت متوسط روزانه ۷ میلیون مسافر از خدمات آن استفاده می کنند و در روزهای کاری این میزان به ۹ میلیون نفر می رسد. از لحاظ ضریب ایمنی و میزان مسافرین مترو مسکو دارای جایگاه اول در جهان می باشد ، از لحاظ شاخص های دیگر مترو موسکو جزو سه مترو اول جهان قرار دارد . در تاریخ ۱۵ ژوئن ۱۹۳۱ تصمیم به احداث مترو در پایتخت روسیه گرفته شد و در تاریخ ۱۵ می ۱۹۳۵ اولین خط مترو به طول ۲/۱۱ کیلومتر شامل ۱۳ ایستگاه مترو راه اندازی شد . در حال حاضر مترو مسکو دارای ۱۲ خط با طول کلی ۴/۳۲۵ کیلومتر و ۱۹۴ ایستگاه که در آن روزانه بیش از ۱۰۰۰۰ قطار با نظم مثال زدنی در تردد هستند ،به طوری که فاصله زمانی بین قطارها از ۹۰ ثانیه تجاوز نمی کند. اکثر ایستگاه های مترو زیر زمینی می باشند و فقط ۱۱ ایستگاه روی زمین و ۵ ایستگاه بالای سطح زمین (روی پل) قرار دارند . عمیقترین ایستگاه مترو بنام پارک پابدی "پارک پیروزی" ۸۴ متر زیر زمین واقع شده است که دارای طولانی ترین پله برقی بالغ بر ۱۲۶ متر است . مترو مسکو مجهز به ۵ پل روباز اختصاصی مترو می باشد که از روی رودخانه مسکو عبور می کنند . طولانی ترین ایستگاه مترو بنام وارابیووی گوری "تپه گنجشک ها " با طول ۲۸۲ متر می باشد . لازم به ذکر است که اکثر ایستگاه های مترو مسکو تحت پوشش شبکه تلفن بوده و در بسیاری از ایستگاه ها و داخل قطار دسترسی به شبکه اینترنت از طریق وای فای بصورت رایگان امکانپذیر می باشد . در زمان جنگ جهانی دوم از مترو به عنوان پناهگاه استفاده می شد که هزاران نفر از سکنه مسکو را از بمباران نازیها نجات داد و حتی کنگره ملی حزب کمونیست شوروی با حضور استالین و سران حزبی در برخی از ایستگاه های نزدیک کرملین برگزار می شد، در زمان جنگ دوم جهانی در داخل مترو ۲۱۷ نوزاد به دنیا آمدند. در ایام جنگ احداث مترو ادامه داشت و در ۷ ایستگاه که در زمان جنگ ساخته شدند تابلو هایی به عنوان یادبود نسب شده که نشان از احداث این ایستگاه ها در زمان جنگ می باشد . تزیینات نفیس برخی از ایستگاه های مترو مسکو دارای شهرت جهانی است. این تزیینات نفیس الگوی هنر دوره رئالیسم شوروی می باشد. شایان ذکر است که ۴۴ ایستگاه مترو مسکو به عنوان آثار میراث فرهنگی روسیه شناخته شده است. منبع: فیس بوک دکتر مهدی سنایی، سفیر فوق العاده و تام الاختیار جمهوری اسلامی ایران در روسیه و رئیس موسسه مطالعات ایران و اوراسیا؛پایان خبر/